مـــی دانــی چنـد بــار از فکــر مــن گــذ شتــه ای؟!
فقـــط یـــک بــار!
چــون دیگـــر هــرگـــز از خیـــالـــم نــرفتـــــه ای...!
مثــلِ بـادکنکـــی بـه دسـتِ کـودکـــی
هــر جــا مــی روی
بــا یــک نــخ بــه تــو وصلــم
نــخ را قطــع نکـــن
مــی روم پیــشِ خـــدا...!
دلم حضور مردانه می خواهد!
نه اینکه مرد باشد
نـه !!!
مـــــردانه باشد...
حـــــرفش...
قــــولـش...
فکـــــرش...
نگــاهش...
و قلبــش!
آنقدر مـردانه که بتوان تا بینهایتِ دنیـــــا به او اعتماد کرد...
تکــــــیه کرد...
به حرمـــــت نان و نمکی که با هم خوردیم
نــــــــان را تو ببر
که راهـــــــــت بلند است و طاقتــــــــــت کوتاه
نمــــــــــک را بگذار برای من
می خواهم این زخم همیشــــــــــه تازه بمانـــــــد...
شــب اســم تمـام روزهــــائیسـت
کـــه بــه دیـــدنــم مـــی آیــــی
کثیـف تــریــن چــاپلــوســی زمــانیسـت؛
کـــه مــردی بــه خــاطـــر طبیعــــی تـــریـن نیــازش
بــه دروغ بــه مـعـصـــومــی بگــویـــد "دوستـت دارم"
نگــرانِ کــوچکــــیِ بـــوســه هــایــــم نبــاش
مــالکیــتِ قلبـت را کــه بـه مـن ببخـشـی
ونگــاهــت را ازهــرغیـــرِ مــن کــه بپـــوشــی
بــوســه هــایـــم تــا تـــو
تــا عطـش لبهــایـت بــزرگ خــواهنــد شــد...!
همــه یِ فصــل هــایِ دلــم خــزان است
خــوش به حــالِ دلِ مــن
کــه مثـلِ مــن!
منتظـرِ بهــار نـیـسـت...!