دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن

دلخسته

قصه ی دلتنگی های مـن

زبان مشترک








زبان مشترکی داریم   



با این همه



یکدیگر را نمی فهمیم






می خواهم گریه کنم!








می خواهم گریه کنم! 
   
وقتی که زبانت می گیرد


و مرا- لحظه ای- "شما" خطاب می کنی


"من"فاصله "شما"را با "تو"


چگونه باید پر کنم؟


 

بـــه سلامتیـش









نشستم پای مشروب گفتن: بخور به سلامتی اونی


که دوستش داری                                     


پیک رو به لبم نزدیک کردم نخوردم


 ولی گفتم :


به سلامتی اونی که از وجودش نفس میکشم


 گفتند: نخوردی؟!


گفتم :سلامتیش رو تو پاکی میخوام نه تو مستی....





                           


صدف خالی








بسترم صدف خالی یک تنهاییست


و


تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری

 



وقتـﮯ مرا بغل مـﮯکنـﮯ







وقتـﮯ مرا بغل مـﮯکنـﮯ


چنان جاذبه‌ﮮ آغوشت


به جاذبه‌ﮮ زمین غلبـه مـﮯکنـد



کـه روحـم بـه پـرواز درمــﮯآیـد




بیـــدار بــاش








شب بــرایِ چیــدنِ ستــاره هـــایِ


قلبت خـــواهــــم آمــــــد


بیـــدار بــاش


مـــن بــا سبــدی پُـر از بـوســه مـیآیـــم


و آن را قبــل از چیــدن


رویِ گــونــه هــایت میــکـارم


تــا بـدانی


ای خــوبــــــم دوستت دارم





دریای دل







امشب شبی ست


که دریای دل


طوفانی ست


ناگفته هایم باشد


برای شبی دیگر با یک شور دیگر




حــاضـــر نیستــم








روزی فکر میکردم



اگر با غریبه ای او را ببینم



شهر را به اتش میکشم



ولی امروز



حاضر نیستم کبریتی روشن کنم



تا ببینم او کجاست...




 


آغــوش دیـگری






 

مـن زانــو هـایـم را بــه آغـوش کــشیده


بـــودم...


وقتــی تــو بــرای آغــوش دیـگری...


زانــو زده بـودی 



چــــــرا






بین


این همـه خیــال


چــــــرا


بایــد


تــو


محــال


   باشــی...!