چـــه زیبـــــــا گفـــت مـتــــرســــک...
وقتــــی نمـــی شـــــود بــه سـمـتـت آمــــــد
همیـــــن یــــک پــا هـــــــم اضـــــــافـیـسـت!
هـزاز بـآر کهـ ایـــטּ پهـلو آטּ پهلـو شومـ
فایدهـ اے ندارد
ایــــטּ تختـــخوابـــ آغوش تـــو را کمـ دارد
دلــــــم بــرایِ یـواشکــــی هــامــان تنــگ شـده
یــواشکــــــی حـــرف زدنِ شبــــونــه
بــرایِ بــوســه هــایِ پشــتِ گـــوشـــــــی
و
بـا صــدایِ آهستــــه گفتــــنِ
"دوسـتـت دارم"
یــه وقـت هــایــی میــرســه کـــــه
نــه یــادش آرومــت میکنـــــه نــه عکسش
فـقـــط بــایــد خــودش بــاشـــه
" فـقـــــط خــــــودش "
خــــدایــا دیـدی؟؟!!!
کلی بـــــــاران فرستادی تـــا این لکه هـــا را از
دلـــم بشویـــی...
من کـــه گفته بـــودم لکه نیست ،.....
زخــــــــــــــــــــــم است.
حَســـــرتـــ !
یَعنــــی رو به رویَم نشستــــه ای . . .
وَ باز خیســــیِ چَشمانَمـ را . . .
آنــ دَستمــــالِ خُشکـــِ بی اِحساســـ پاکــــ کند . . .
حَســــرَتـــ !
یَعنـــــی شانه هایَتــــ دوشــ به دوشَــــمـ باشَـــد . . .
اَمــا نتوانَمـ از دِلتَنگـــی به آنــ پَنـــاه ببرَمـ . . .
حَســــرَتـ !
یَعنـــــی تو که دَر عیـــنِ بودَنَتـــ . . .
داشتَنَتــــ را آرزو میکنَم
خــــوبَمـ ...!
بــاوَر کُنــــید؛
اَشکــ ـها را ریختـﮧاَمـ ...
غُصّـﮧ ها را خُورده اَمـ ...
نَـــبودَنـ ـها را شِمُرده اَمـ ...؛
اینــ روزهــا کـِـﮧ مـﮯـگُذَرد ...
خـــالـﮯاَمــ ...
خــالـﮯاَمــ اَز خَــشمــ، دِلـــتَنگـﮯ، نِفرَتــ ...
وَ حَتــّﮯ اَز عــِــشقــ...
خــالـﮯاَمــ اَز اِحـــساســ ...
