درد دارد وقتــی مــی رود ،
همــه مــی گـوینـد دوستت نـداشت ،
و تــو نمــی تــوانــی ثـابت کنــی
کــه هــر شب
بـا عاشقـــانه هــایــش خـوابت مــی کـــرد ،
خــواب یــــــا خـــام ، چـــه فــرقـــی مــی کنــد.
مـن هنــوز هـم عـاشقــم آنقـدر کــه مـی تـوانـم
هــر شـب بـدون آنکــه خـوابـم بگیــرد
از اول تــا آخـــر بـــی وفـــــــایی هــایـت را بشمــارم
و دسـتِ آخـــر همــه را فــرامــوش کنــم
کلاغ جان ...
قصه من به سر رسید ...
سوار شو ...
تو را هم تا خانه ات می رسانم ...
کـودکـی در مـن
بـه نمـاز آیـات مـی ایسـتد !
وقـتـی کـه...
یـاد تــو ...
دلـم را...
مـی لـرزانـد
من درد می کشم
تـو اما چشم هایت را ببنـد !
سخت است بـدانــم می بینی ،
و بی خیــــــــــالی...
کـــآش حـداقـل جَـــوآنمـردے مے کـــردے
و مهـــربانے اَم رآ بهــآنه ے رفــتنـتــ نمے کـــردے
تــآ مـن مـــجبـور نـــشوم
هـــر روز سَنــگــ رآ نـــشان دلــــم بـدهمــ
و بــگویـم اگـــر مثـل ایــــטּ بــودے ،