رهـــــایم کـُـــــن
تــــــنها بــــا همــــین خــــیال خــــام
کــــنار رویـــــاى بـــــودن ....
مـــى خــــواهـــَـم ...
بــــه حـــال خـــودم بــــاشــم !!!
بــــا خــیــــالـــت هــــمیشـــه ....
خــنـده هـــــست !
آغــــــوش هـــــست !
بــــوسه هــــــست !
شـــــادى هـــــست !
انــــگــــار هــــمه چـــــیز بـــــوى خـــــوشبخــتى مـــــى دهد......!
آرـى هــــــمیــن خـــــیال خــام مــرا بـــــس است
دیــگــــر رهــــایــــم کُــــن
آنکس که نر بودنش را حماسه میکند...
از داستان یک مرد چه خوانده است؟
شعری از مردانگی برایم بخوان...
تا به لطافتی زنانه مهمانت کنم!
من زنم!
مسلح به خطر ناک ترین سلاح جهان مهربانی !
پس ای روزگار...
مرا از حمله های مردانه ات نترسان!
دلم گاهی
یک کلبه میخواهد
یک کلبه ی چوبی
کنار دریا
شایدهم وسط جنگل
دلم
بوی چوب باران خورده ی نم گرفته میخواهد
دلم
یک دنیا سکوت میخواهد
یک دنیا آرامش
یک بغل عشق...
اما امشب
زیر نور نقره گون مهتاب
درست همان زمان که
خیالت پهن می شود بر صحنه ی چشمانم
دلم
گرمای وجودت را
صدای گرمت را بر پیکره ی گوشم
می خواهد...
دلم
بوسه های پاکت را بر گونه های از شرم سرخ شده ام
می خواهد...
دلم امشب
یک بغل "تو" میخواهد...
از خـسـتـگـی تـمـام تـنـم درد گـرفـتـه اسـت
دسـت هـایـم پـیـنـه بـسـتـه انـد
پـاهـایـم بـی رمـق
خــوابــم مــی اید مـی خـواهـم بخوابم
رهـگـذری مـی پـرسـد :
چـه کـرده ای ؟
نـمـی دانـد مـگـر ؟
!!!! زنـــــد گـــــــی!!!!!