درباره من
دعای باران چرا؟
دعای عشق بخوان!!!
این روزها دلها تشنه ترند از زمین...
خدایا کمی عشق ببار...
فراموش کردنت به معجره می ماند؛
وقتی دیوار های خانه هم تو را به یادم می آورند..
من که می دانم شبی عمرم به پایان می رسد, پس چرا عاشق نباشم ...?
کاش میدانستم چیست ، آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاری ست . . .
برای من که دلم از سکوت لبریز است
صدای پای تو از دور هم دل انگیز است
سکوت میکنم چون دیگر نمیدانم چه کنم با این دنیا....
بهترین لحظه برایم زمانیست که چشمانم را می بندم و به تو فکر می کنم.
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- بهمن 1401 1
- آبان 1401 1
- فروردین 1401 1
- بهمن 1400 1
- آبان 1400 1
- شهریور 1400 1
- تیر 1400 1
- خرداد 1400 1
- اسفند 1399 1
- بهمن 1399 1
- آبان 1399 1
- مهر 1399 1
- دی 1398 1
- آبان 1398 1
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- اردیبهشت 1398 3
- بهمن 1397 1
- آذر 1397 1
- اردیبهشت 1397 1
- آذر 1396 2
- تیر 1396 1
- بهمن 1395 1
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 1
- فروردین 1395 1
- بهمن 1394 2
- دی 1394 2
- آذر 1394 2
- آبان 1394 2
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 1
- خرداد 1394 1
- فروردین 1394 1
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 2
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 3
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 3
- مهر 1392 5
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 5
- خرداد 1392 5
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 7
- بهمن 1391 7
- دی 1391 8
- آذر 1391 16
- آبان 1391 15
- مهر 1391 12
- شهریور 1391 10
- مرداد 1391 14
- تیر 1391 15
- خرداد 1391 15
- اردیبهشت 1391 9
- فروردین 1391 10
- اسفند 1390 7
- بهمن 1390 12
- دی 1390 13
- آذر 1390 19
- آبان 1390 23
- مهر 1390 27
- شهریور 1390 17
- مرداد 1390 31
- تیر 1390 6
آمار : 337317 بازدید
Powered by Blogsky
نذر کرده ام
من نذر کرده ام که اگر روزی بیای
به اندازه تمام مهربانی ات غزل بسرایم
قدری تحمل کن هنوز مانده که عاشق ترین شوم
من نذر کرده ام که اگر روزی عاشق ترین شوم
در کنار پنجره نگاهت بایستم
وبا پیراهن ابی به رکوع روم
ووقتی بر می خیزم لبریز شوم از وجود تو
پس بیا ای گمشده من مگر نمی بینی
که عاشق ترینم
شادی
یکشنبه 26 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 11:32 ق.ظ
هوا را هر چقدر نفس بکشی باز هم برای کشیدنش بال بال میزنی
مثل تو
هر چقدر که باشی ، باز هم باید باشی
می فهمی چه میگویم ؟
بودنت مهم است !
هوا را هر چقدر نفس بکشی باز هم برای کشیدنش بال بال میزنی
مثل تو
هر چقدر که باشی ، باز هم باید باشی
می فهمی چه میگویم ؟
بودنت مهم است !
دلــم کــَمى خــُدا مــى خــوآهـَد
کـــَمى سکــوتــــ
دلــَم دل بـــُریدن مــى خــوآهـَد
کــَمى اَشکـــ
کــَمى بــُهتــــ
کــَمى آغــوش ِ آسمــآنى
کــمى دور شــُدن اَز ایــن جــنس ِ آدم[گل]
دلــم کــَمى خــُدا مــى خــوآهـَد
کـــَمى سکــوتــــ
دلــَم دل بـــُریدن مــى خــوآهـَد
کــَمى اَشکـــ
کــَمى بــُهتــــ
کــَمى آغــوش ِ آسمــآنى
کــمى دور شــُدن اَز ایــن جــنس ِ آدم[گل]
زخم های مکررم را می نویسم
چونکه می دانم مرا نمی شنوی
سهم من از تمام زندگی،
همین دلی ست که همیشه / آویزانِ نبودنت بوده
و در حسرتِ سر راهی ترین آرزوهای کوچک / که استحقاق برآورده شدن نداشتند،
راضی به انتحارشان شده..
می دانی نازنین؟
می خواهم بگویم فردا دروغ بزرگیست
و هیچ غوره ای به صبر حلوا نمی شود
و می دانم این نوشتۀ پر از لکنت
نقطۀ آخر سطر نیست..
من باز هم خواهم نوشت
باز هم منتظر خواهم ماند
و باز هم تکرار زخمهای پرشمار
تعادل روزها و شبهایم را به هم می ریزند
گذشته ها !
گذشته اند امـــــــــــــا
با پـــــــــــــــــــــــــــــایـیــــــزی که
هر سال خواهد آمد چه کنم !
امتحانش کردم ...
رد شد ...
هم در امتحان ... هم از مــــــــــن ...
امتحانش کردم ...
رد شد ...
هم در امتحان ... هم از مــــــــــن ...
امتحانش کردم ...
رد شد ...
هم در امتحان ... هم از مــــــــــن ...
امتحانش کردم ...
رد شد ...
هم در امتحان ... هم از مــــــــــن ...
امتحانش کردم ...
رد شد ...
هم در امتحان ... هم از مــــــــــن ...
دلم می‌گوید می‌آیی!
حریفِ دلم نمی‌شوم
همیشه با کسی درد دل کنید که دو چیز داشته باشد یکی "درد" دیگری "دل"! غیر از این باشد میخندد به تو...
باتمام وجودگناه کردیم... اما اونه نعمتش راازما گرفت ونه گناهانمان رافاش کرد..
حال اگر اطاعتش کنیم چه خواهدکرد....؟
دوستی مثل ایستادن روی سیمان خیسه، هرچی بیشتر بمونی رفتنت سخت تر می شه و اگر رفتی جای پاهات همیشه می مونه...
این داستان واقعی می باشد که در حقیقت بیشتر بر گرفته از زندگی شخصی فردی با نام علی است . داستان را با زبان شخصیت اصلی داستان بیان می کنم .
من علی هستم ، ۲۴ ساله ، ساکن تهران . از آن پسرهایی که به دلیل غرور زیاد اصلا فکر عاشق شدن به سرم نمیزد . در سال ۱۳۷۵ ، وقتی در دوره ی راهنمایی بودم با پسری آشنا شدم . اسم آن پسر آرش بود . لحظه به لحظه دوستی ما بیشتر و عمیق تر می شد تا جایی که همه ما را به عنوان ۲ برادر می دانستند . همیشه با هم بودیم و هر کاری را با هم انجام می دادیم . این دوستی ما تا زمانی ادامه داشت که آن اتفاق لعنتی به وقوع پیوست .
در سال ۸۴ ، در یک روز تابستانی وقتی از کتابخانه بیرون آمدم برای کمی استراحت در پارکی که در آن نزدیکی بود ، رفتم . هوا گرم بود به این خاطر بعد کمی استراحت در پارک ، به کافی شاپی رفتم ، نوشیدنی سفارش دادم . من پسر خیلی مغرور و از خود راضی بودم که جز خود کسی را نمی پسندیدم . به این خاطر وقتی دختری را می دیدم ، روی خود را بر میگرداندم و نگاه نمی کردم ولی در آن روز به کلی تمام خصوصیاتم عوض شده بود . چند دقیقه ای از آمدن من به کافی شاپ گذشته بود . ناگهان چشمم به دختری که در حال وارد شدن به سالن بود افتاد . بله اتفاقی که نباید می افتاد ، افتاد .
عاشق شدم ؛ حال و هوام عوض شد ، عرق سردی روی صورتم نشسته بود . چند دقیقه ای به همین روال گذشت .
آدم زبان بازی بودم ، ولی در آن لحظه هیچ کلمه ای به ذهنم نمیرسید . نمی دانستم چه کاری کنم . می ترسیدم از دستش بدهم . دل خود را به دریا زدم ، به کنارش رفتم و کل موضوع را آرام آرام با او در میان گذاشتم . شانس با من یار بود. توضیح و تفسیراتی که از خودم برای او داده بودم مورد توجه او قرار گرفت .
اسم آن دختر مونا بود . من در آن زمان ۲۱ سال داشتم و در دانشگاه مشغول درس خواندن بودم ؛ مونا سال آخر و یکی از ممتازان دبیرستان خود بود ؛ از خانواده مجللی بودن و از این نظر تقریباً با هم ، هم سطح بودیم .
دوستی ما یک دوستی صادقانه و واقعی بود . ۳ سالی به همین صورت ادامه داشت . هر لحظه به علاقه من به او افزوده می شد . موضوع ازدواج را با مونا درمیان گذاشتم ؛ هر دو ما به وصلت راضی بودیم . خانواده هایمان نیز در این مورد اطلاع کافی داشتند ؛ ولی من درآن زمان آمادگی لازم برای ازدواج را نداشتم ؛ چون مایل بودم کمی سنم بیشتر بشود .
من به قدری به مونا احترام می گذاشتم و دوستش داشتم که هیچ وقت کلمه ی نه را از من نمی شنید .
تابستان ۸۶ بود با او تماس گرفتم ولی جواب نمی داد. ۲ ، ۳ روزی به همین صورت ادامه داشت دیگر داشتم از نگرانی می مردم ، چون سابقه نداشت جواب تماس ها و پیامک هایم را ندهد ؛ با مینا خواهر بزرگتر مونا تماس گرفتم ، موضوع را جویا شدم ، بالاخره توانستم با هماهنگی او مونا را پیدا کنم .
وقتی از او دلیل جواب ندادنش را پرسیدم حرفی را زد که همانند پتکی رو سرم فرود آمد . دنیا دور سرم می چرخید. گفت برایش خواستگار امده و به خاطر فشار پدر مادرش مجبور است ازدواج کند. من که ۲۴ سال بیستر نداشتم و مایل به ازدواج زود نبودم ، خود را بر سر دو راهی عشق و عقل دیدم . عشق می گفت ازدواج کنم و عقل می گفت ازدواج زود هنگام نکنم .
وقتی دیدم مونا در شرایط روحی مناسبی قرار ندارد ؛ به خاطر اینکه نمی توانستم لحظه ای اذیت شدنش را تحمل کنم ، قبول کردم که دیگر به او فکر نکنم و او با فردی که خانواده برایش انتخاب کرده ازدواج کند .
با چشمانی گریان و با آروزی خوشبختی از او برای همیشه خداحافظی کردم . ۲ ، ۳ ماه گذشت ، روزی نبود که به یاد او نباشم ؛ و به خاطر دوری اش نگریم ، ولی باید تحمل می کردم . به همین صورت روزها می گذشت . پاییز رسید . برای دیدن دوست نزدیک ، آرش ، به دیدنش رفتم . آرش آن روز خیلی خوشحال بود ؛ وقتی علت را جویا شدم از پیدا کردن دختر مورد علاقه اش خبر داد ؛ گفت که بالاخره توانسته دختری که همیشه در رویاها به دنبالش میگشته ، پیدا کند . خوشحال شدم ، چون خوشحالی آرش را می دیدم . با ذوق و شوق موبایلش را در آورد تا عکس آن دختر را به من نشان دهد.وقتی چشمم به عکس افتاد گویی دوباره پتکی به سرم خورده باشد ؛ گیج و مبهوت ماندم. سرگیجه ای به سراغم آمد که تا آن ۲۴ سال هیچ وقت ندیده بودم .
عکس ، عکس مونا بود. همان دختری که به خاطرش از خودم گذشتم ، تا او از خودش نگذرد ؛ غرورم را شکستم تا او غرورش را نشکند .
آرش از موضوع دوستی من و مونا هیچی نمی دانست . از او خواستم تا قراری را با او بگذارد و مرا به او معرفی کند . آرش هم بلافاصله با مونا تماس گرفت و قرار ملاقاتی را برای ساعت ۷ همان روز گذاشت . ساعت ۶:۳۰ من و آرش در محل قرار حاظر بودیم . به او گفتم من برای چند دقیقه بیرون می روم، ولی وقتی دوستت آمد با من تماس بگیر ، تا بیایم . از کافی شاپ بیرون امدم ، در گوشه ای از خیابان منتظر آمدنش بودم. ساعت ۷ شده بود مونا را دیدم وارد کافی شاپ شد، همان لحظه آرش خبر آمدنش را به من داد . آرام آرام وارد شدم ، وقتی به کنار میز رسیدم آرش بلند شد و شروع به معرفی من کرد ؛ وفتی چشمان مونا به من افتاد رنگ خود را باخت و شوکه شد . اشک در چشمانم پر شده بود . نمیدانستم چه کار کنم .
به آرش گفتم این مونا همان عشق من بود که به خاطرش همه کار کردم . به خاطرش از خودم گذشتم ، ولی او مرا خورد کرد شکست .
با نیرنگ و فریب با دلم بازی کرد به آرش نگاه کردم و گفتم : آرش ، داداش خوبم ، این دفعه هم به خاطر تو از خودم می گذرم ؛ دلی که یکبار بشکند ، می تواند دوباره هم بشکند . ولی من ، نه تو و نه مونا را دیگر نمیشناسم .
با چشمانی گریام به مونا گفتم : امیدوارم خدا دلت را بشکند . از آنجا خارج شدم و تا به امروز دیگر نه انها را میبینم و نه به آنها فکر می کنمو فقط از خدا برای دل شکستگان آرامش آرزومندم . . .
برچسب شده: داستان عاشقانه, داستان عاشقانه دل شکستگان, داستان عاشقانه واقعی, داستان عاشقانه واقعی دل شکستگان, داستان عاشقانه واقعی دلشکستگان, داستان واقعی دل شکستگان, عاشقانه دل شکستگان, عاشقانه واقعی دل شکستگان
چند وقت پیش با پدر و مادرم رفته بودیم رستوران که هم آشپزخانه بود هم چند تا میز گذاشته بود برای مشتریها ، افراد زیادی اونجا نبودن ، ۳ نفر ما بودیم با یه زن و شوهر جوان و یه پیرزن پیر مرد که نهایتا ۶۰-۷۰ سالشون بود .
ما غذا مون رو سفارش داده بودیم که یه جوان نسبتا ۳۵ ساله اومد تو رستوران یه چند دقیقه ای گذشته بود که اون جوانه گوشیش زنگ خورد ، البته من با اینکه بهش نزدیک بودم ولی صدای زنگ خوردن گوشیش رو نشنیدم ، بگذریم شروع کرد با صدای بلند صحبت کردن و بعد از اینکه صحبتش تمام شد رو کرد به همه ما ها و با خوشحالی گفت که خدا بعد از ۸ سال یه بچه بهشون داده و همینطور که داشت از خوشحالی ذوق میکرد رو کرد به صندوق دار رستوران و گفت این چند نفر مشتریتون مهمونه من هستن میخوام شیرینیه بچم رو بهشون بدم . . .
به همشون باقالی پلو با ماهیچه بده ، خوب ما همه گیمون با تعجب و خوشحالی داشتیم بهش نگاه میکردیم که من از روی صندلیم بلند شدم و رفتم طرفش ، اول بوسش کردم و بهش تبریک گفتم و بعد بهش گفتم ما قبلا غذا مون رو سفارش دادیم و مزاحم شما نمیشیم ، اما بلاخره با اسرار زیاد پول غذای ما و اون زن و شوهر جوان و اون پیره زن پیره مرد رو حساب کرد و با غذای خودش که سفارش داده بود از رستوران خارج شد . . .
خب این جریان تا این جاش معمولی و زیبا بود ، اما اونجایی خیلی تعجب کردم که دیشب با دوستام رفتیم سینما که تو صف برای گرفتن بلیط ایستاده بودیم , ناگهان با تعجب همون پسر جوان رو دیدم که با یه دختر بچه ۴-۵ ساله ایستاده بود تو صف ، از دوستام جدا شدم و یه جوری که متوجه من نشه نزدیکش شدم و باز هم با تعجب دیدم که دختره داره اون جوان رو بابا خطاب میکنه . . .
دیگه داشتم از کنجکاوی میمردم ، دل زدم به دریا و رفتم از پشت زدم رو کتفش ، به محض اینکه برگشت من رو شناخت ، یه ذره رنگ و روش پرید ، اول با هم سلام و علیک کردیم بعد من با طعنه بهش گفتم ، ماشالله از ۲-۳ هفته پیش بچتون بدنیا اومدو بزرگم شده ! همینطور که داشتم صحبت میکردم پرید تو حرفم گفت ریال داداش او جریان یه دروغ بود ، یه دروغ شیرین که خودم میدونم و خدای خودم . . .
دیگه با هزار خواهشو تمنا گفت ، اون روز وقتی وارد رستوران شدم دستام کثیف بود و قبل از هر کاری رفتم دستام رو شستم ، همینطور که داشتم دستام رو میشستم صدای اون پیرمرد و پیر زن رو شنیدم البته اونا نمیتونستن منو ببینن که دارن با خنده باهم صحبت میکنن ، پیرزن گفت کاشکی می شد یکم ولخرجی کنی امروز یه باقالی پلو با ماهیچه بخوریم ، الان یه سال میشه که ماهیچه نخوردم ، پیر مرده در جوابش گفت , ببین امدی نسازیها قرار شد بریم رستوران و یه سوپ بخریم و برگردیم خونه اینم فقط بخاطر اینکه حوصلت سر رفته بود ، من اگه الان هم بخوام ولخرجی کنم نمیتونم بخاطر اینکه ۱۸ هزار تومان بیشتر تا سر برج برامون نمونده . . .
همینطور که داشتن با هم صحبت میکردن او کسی که سفارش غذا رو میگیره اومد سر میزشون و گفت چی میل دارین ، پیرمرده هم بیدرنگ جواب داد ، پسرم ما هردومون مریضیم اگه میشه دو تا سوپ با یه دونه از اون نونای داغتون برامون بیار . . .
من تو حالو هوای خودم نبودم همینطور اب باز بود و داشت هدر میرفت ، تمام بدنم سرد شده بود احساس کردم دارم میمیرم ، رو کردم به اسمون و گفتم خدا شکرت فقط کمکم کن ، بعد امدم بیرون یه جوری فیلم بازی کردم که اون پیر زنه بتونه یه باقالی پلو با ماهیچه بخوره همین . . .
ازش پرسیدم که چرا دیگه پول غذای بقیه رو دادی ماهاکه دیگه احتیاج نداشتیم ، گفت داداشمی ، پول غذای شما که سهل بود من حاضرم دنیای خودم و بچم رو بدم ولی ابروی یه انسان رو تحقیر نکنم ، این و گفت و رفت . . .
یادم نمیاد که باهاش خداحافظی کردم یا نه , ولی یادمه که چند ساعت روی جدول نشسته بودم و به درودیوار نگاه میکردم و مبهوت بودم ، واقعا راسته که خدا از روح خودش تو بدن انسان دمید . . .
همیشه میگفت : تو خوشگل ترینی تو بهترینی ، چشمات حکم یک قرص آرامش بخش رو واسم داره . . .
بابت دیر ج دادنام شرمنده آخه ی کمی کار سرم ریخته بوووود
خواهش میشه ایرجی مرسی از حضورت
جـــدایــی مــان ؛
هیــچ یکـــ از تشــریفــاتــــ آشــنایمــانــــ را نــداشتـــ
فقــط تــو رفـــتــی
و منــــ ســعیــــ کـــردمـــ
ســـ ــنگــــ دل بــاشـــمــــ
جـــدایــی مــان ؛
هیــچ یکـــ از تشــریفــاتــــ آشــنایمــانــــ را نــداشتـــ
فقــط تــو رفـــتــی
و منــــ ســعیــــ کـــردمـــ
ســـ ــنگــــ دل بــاشـــمــــ
کــــاش لحظــه های
با دوســــــتان بودن
مثل خط سفیــد جـــــاده ها بود!
تــ ـ ـ ـ ــکه تــ ـ ـ ـ ــکه می شــد،
امـا قطـع نمی شد...
نگذارید گوشهایتان گواه چیزی باشد، که چشمهایتان ندیده
نگذارید زبانتان چیزی را بگوید ، که قلبتان باور نکرده
صادقانه زندگی کنید . . .
دلم نه عشق میخواهد و نه دروغ های قشنگ
نه ادعاهای بزرگ نه بزرگ های پر ادعا
دلم یک فنجان قهوه میخواهد.....
ویک دوست واقعی....
که بشود بااو حرف زد و پشیمان نشد....
…..حکم اعدام بود
اعدامی لحظه ای مکث کرد وبوسه ای بر طناب دار زد.....
دادستان گفت
صبر کنید،آقای زندانی این چه کاریست؟!!!!
زندانی خنده ای زد و گفت.....
سلامتی طناب که نمیزاره زمین بیافتم
ولی آدمها !!!!!! بدجور زمینم زدن!!!!!
وباگفتن این حرف حکم اعدام انجام شدوزندانی برای همیشه خاموش شد
نیا باران
لعنتی نیا
یارم با دیگری بیرون است
سرما می خورد...
تمـآمـ آنچـه که
اَز زنـدگی مـیـخـوآهــمـ :
یـک غـُـروب پنجشنبـه پـآییـزیــسـت
بــآ پنجـره ای رو بـه درخت هــآ و کلـآغ هـآ
و هــوآی ملـَـس و مـرمـوزمهـریــا آذر
بـآ یـک فنجــآن چــآی تـــآزه دمـ
و یـک بـُـرش بــزرگـ از کیـک خآنگـی مــآدرمـ
بــآ موسیقی دلبـخـوآه
و خـیــــآلـی که از بـآبـت همـه چیــز
سـخت
آســوده اسـت....
[گل][گل][گل]
[گل] سلام
[گل]شب به
[گل]خیر
[گل][گل][گل]
کاش میشد با شقایق حرف زد
کاش میشد آسمان را لمس کرد
کاش میشد مثل یک غنچه شکفت
کاش میشد زندگی را گرم کرد
کاش میشد تا بباری مثل ابر
کاش میشد سبز باشی چون درخت
کاش میشد واژه واژه شعرشد
کاش میشد از قفس آزاد شد
کاش میشد عشق را تقسیم کرد
کاش میشد عشق را تفسیر کرد
کاش میشدشعر عشقی را سرود
کاش میشد از لب دل گل ربود [گل][گل]
آرزویت بـــــــلند بود ...
دستــــهای من کوتاه ! تــــو نــــردبان خواسته بودی ،
مــن صــــندلی بودم !
با ایـــــنهمه ... فراموشم مکن ،
وقتی بر صندلی فرسوده ات نشسته ای
و ... به " ماه " فکـــــر میکنی ...
شکلات تلخ،مشروب تلخ،سیگار تلخ،زندگی تلخ...
سهم من این روزها از هرچیزی تلخ ترینه.
تلخی ها را دوست دارم
سلااااااااااااااااام تولدمه بیا وبم
سلام عزیزم
الان میــــــــــــــــــــــــــــــــــام
╬══╬══╬══╬══╬══╬
✖دور مـی شَوی اَز مـَن✖
✖بــی آن کـِ بـدانـی؛✖
✖اَگَـــر اَز هَفـتــ آسِــــــمان هَـمـ بُــگذَری✖
✖هَــمـ ـچِنـــــان در قـَلـبــِ مـَن جـآ داری...!!!✖ !
╬══╬══╬══╬══╬══╬
╬══╬══╬══╬══╬══╬
✖دور مـی شَوی اَز مـَن✖
✖بــی آن کـِ بـدانـی؛✖
✖اَگَـــر اَز هَفـتــ آسِــــــمان هَـمـ بُــگذَری✖
✖هَــمـ ـچِنـــــان در قـَلـبــِ مـَن جـآ داری...!!!✖ !
╬══╬══╬══╬══╬══╬
╬══╬══╬══╬══╬══╬
✖دور مـی شَوی اَز مـَن✖
✖بــی آن کـِ بـدانـی؛✖
✖اَگَـــر اَز هَفـتــ آسِــــــمان هَـمـ بُــگذَری✖
✖هَــمـ ـچِنـــــان در قـَلـبــِ مـَن جـآ داری...!!!✖ !
╬══╬══╬══╬══╬══╬
╬══╬══╬══╬══╬══╬
✖دور مـی شَوی اَز مـَن✖
✖بــی آن کـِ بـدانـی؛✖
✖اَگَـــر اَز هَفـتــ آسِــــــمان هَـمـ بُــگذَری✖
✖هَــمـ ـچِنـــــان در قـَلـبــِ مـَن جـآ داری...!!!✖ !
╬══╬══╬══╬══╬══╬
╬══╬══╬══╬══╬══╬
✖دور مـی شَوی اَز مـَن✖
✖بــی آن کـِ بـدانـی؛✖
✖اَگَـــر اَز هَفـتــ آسِــــــمان هَـمـ بُــگذَری✖
✖هَــمـ ـچِنـــــان در قـَلـبــِ مـَن جـآ داری...!!!✖ !
╬══╬══╬══╬══╬══╬
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
فاجعه یعنی
آنقدر در تــــــــو غرق شده ام
که از تلاقی نگاهم با دیگری
احساس
خیانت می کنم!
عشق یعنی همین
مرا بسوزانید
و خاکسترم را
بر آبهای رهای دریا بر افشانید،
نه در برکه،
نه در رود:
که خسته شدم از کرانه های سنگواره
و از مرزهای مسدود
یادت باشد
دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا
تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش.
حواست باشد ؛
دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است.
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود...
دردناڪ استــ دوستــ بـدارے و گماלּ ڪنے ڪـہ دوستت دارد
و اینڪـہ او یگانـہ هستے تو باشـد
و تو . . .
یڪے از هزاراלּ لذتــ او . . .
خستــــــــه تر از همیشــــــــه ام
طاقت نمیخواهم
از طاقت دوباره چــه عایــدم میشود جز خط های روی چهــــــــــره
که یادگار این احساس لعنتیـــست
گآهی وقت ها...
دلت میخوآهـد...
یکی را صدآ کنی و بگویی:
"سلـــام...می آیی قدم بزنیم؟!..."
+ گآهی...
آدم چه چیز هآی ســــــآدـهـ ای را ندآرد...
از پاییز لذت می برم .
اگر انکه رفت خاطره را می برد
فرهاد نمی سفت
مجنون اشفته نمی خفت
حافظ شعر نمی گفت
ﺷﻬﺎﻣـﺖ ﻣﻴﺨـﻮﺍﺩ ” ﺑـﺪﻭﻥ ﺍﺷک ”
ﺧﺎﻃﺮﺍﺗـﺖ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﻛﺮﺩﻥ . . .
بزرگ که میشوی ، غصه هایت زودتر از خودت قد میکشند ، دردهایت نیز …
غافل از اینکه لبخندهایت را در آلبوم کودکی جا گذاشته ای …